Jak wyglądało życie w 1940 roku?

W tym artykule porozmawiamy o stylu życia Francuzów w 1940 roku, okresie naznaczonym II wojną światową i okupacją niemiecką. 

Odkryjesz warunki życia Francuzów, wpływ wojny na kobiety i dzieci oraz różne aspekty życia pod okupacją.

Przyjrzymy się również archiwom departamentalnym, które zapewniają lepsze zrozumienie tego złożonego okresu w historii Francji.

Życie codzienne pod okupacją

Życie we Francji w 1940 r. było głęboko naznaczone II wojną światową i okupacją niemiecką. Klęska Francji i podpisanie zawieszenia broni w czerwcu 1940 r. doprowadziły do podziału kraju na dwie strefy: strefę okupowaną przez nazistowskie Niemcy, w tym Paryż i Nord-Pas-de-Calais, oraz strefę wolną, rządzoną przez reżim Vichy pod przywództwem marszałka Pétaina.

Wpływ na francuskie rodziny

Francuskie rodziny zostały mocno dotknięte przez wojnę i okupację. Wielu mężczyzn było jeńcami wojennymi w Niemczech, pozostawiając swoje żony i dzieci samym sobie, aby wziąć na siebie obowiązki domowe. 

Kobiety musiały więc pracować, aby utrzymać swoje rodziny, jednocześnie opiekując się swoimi dziećmi. Te nagłe zmiany miały również duży wpływna sposób ubierania się kobiet.

Czarny rynek był również szeroko rozpowszechniony, ponieważ wiele podstawowych artykułów pierwszej potrzeby, takich jak ziemniaki, było racjonowanych.

Edukacja i młodzież pod okupacją

Wojna miała również wpływ na edukację dzieci pod okupacją. Programy szkolne zostały zmodyfikowane przez reżim Vichy, który starał się zaszczepić nacjonalistyczne i tradycjonalistyczne wartości młodym Francuzom. 

Szczególny nacisk położono na wychowanie fizyczne, aby wyszkolić silnych i zdrowych obywateli, gotowych do wzięcia udziału w działaniach wojennych.

Młodzi ludzie byli również zachęcani do wstępowania do organizacji młodzieżowych związanych z reżimem, takich jak Chantiers de la Jeunesse czy Légion des Volontaires Français.

Prześladowania Żydów we Francji

Antysemicka polityka reżimu Vichy i nazistowskich Niemiec doprowadziła do prześladowań Żydów we Francji. Ustawy z Vichy nakładały na Żydów ograniczenia i dyskryminację, takie jak zakaz wykonywania niektórych zawodów lub przebywania w niektórych miejscach publicznych.

Obławy i deportacje

Władze francuskie współpracowały również z nazistowskimi Niemcami w celu organizowania obław i aresztowania tysięcy Żydów, którzy byli następnie deportowani do obozów zagłady.

Obława Vel d’Hiv w lipcu 1942 r. jest jednym z najtragiczniejszych przykładów tej współpracy, podczas której aresztowano prawie 13 000 Żydów, w tym wiele dzieci, w Paryżu i na jego przedmieściach.

Solidarność i akty oporu

Pomimo prześladowań, wielu Francuzów okazywało solidarność z Żydami i brało udział w aktach oporu. Niektórzy ukrywali Żydów w swoich domach, podczas gdy inni pomagali organizować drogi ucieczki, aby umożliwić im ucieczkę z kraju. Ruchy oporu, takie jak sieć ratunkowa OSE (Œuvre de secours aux enfants), zostały również stworzone w celu ochrony żydowskich dzieci.

Życie kulturalne i artystyczne pod okupacją

Życie kulturalne i artystyczne we Francji w 1940 r. podlegało cenzurze ze strony reżimu Vichy i nazistowskich Niemiec.

Kino i teatr

Kino i teatr były obszarami szczególnie uważnie obserwowanymi przez władze, które starały się promować dzieła zgodne z ideologią reżimu. Niektórym artystom udało się jednak obejść cenzurę i wyrazić swój sprzeciw wobec okupacji za pomocą subtelnych i metaforycznych dzieł.

Literatura i prasa

Literatura i prasa również podlegały cenzurze. Wielu pisarzy i dziennikarzy zostało zmuszonych do emigracji lub pracy w podziemiu, podczas gdy inni współpracowali z reżimem. Tajne gazety, takie jak Le Franc-Tireur lub Combat, były tworzone przez bojowników ruchu oporu w celu rozpowszechniania informacji i idei sprzecznych z okupacją.

Moda

Zmiany w stylu życia miały ogromny wpływ na modę. Mężczyźni całkowicie zmienili sposób ubierania się, podobnie jak kobiety.

Archiwa departamentalne dla lepszego zrozumienia tej epoki

Archiwa departamentalne są nieocenionym źródłem dla lepszego zrozumienia życia we Francji w 1940 roku.

Zachowują one dokumenty administracyjne, relacje naocznych świadków, fotografie i korespondencję, które pozwalają nam prześledzić historię Francuzów w tym trudnym okresie.

Historycy, tacy jak Éric Alary, wykorzystali te archiwa do napisania szczegółowych prac na temat życia codziennego pod okupacją.

Podsumowując, zrozumienie życia w 1940 r. we Francji pomaga nam lepiej zrozumieć kwestie sporne w tym okresie i oddać hołd tym, którzy cierpieli i stawiali opór w obliczu opresji. Archiwa departamentalne są niezbędnym narzędziem do pogłębienia naszej wiedzy na temat tego trudnego okresu w historii Francji.